[Over Gerry Mullins (red), Dorothea Lange's Ireland]
Aan de jaren waarin ze voor de legendarische Farm Security Administration de erbarmelijke omstandigheden op het Amerikaanse platteland vastlegde, hield Dorothea Lange niet alleen een handvol memorabele foto's over (zoals die beroemde Migrant Mother met haar twee kinderen), maar ook een grote interesse voor traditionele boerengemeenschappen. En sinds ze in 1937 'The Irish Countryman' van de antropoloog Conrad Arensberg had gelezen, stond Ierland bovenaan haar lijst van te bezoeken plaatsen. Pas in september 1954 kwam het ervan, en reisde ze zes weken door het aan de westkust gelegen County Clare, samen met haar oudste zoon Daniel en met een na lang zeuren verkregen opdracht van Life op zak. Ze maakte zo'n 2400 (zwart-wit) foto's waaronder deze twee van de schoenmakerij in het stadje Ennis. Samen met zo'n honderd andere zijn ze terug te vinden in Dorothea Lange's Ireland, het boek waarin voor het eerst een keuze uit haar enigszins vergeten Ierse foto's is bijeengebracht. Het is een tamelijk idyllisch maar gevarieerd beeld dat Lange schetst: landschappen en dorpspleintjes, verweerde koppen en verweerde huizen, het werk op de akkers en de alledaagsheid rond de turfgestookte haard, en natuurlijk de onvermijdelijke zondagse gang naar de kerk. (Slechts één ding verzuimde Lange, schrijft zoon Daniel in zijn bijdrage aan het boek: zijn moeder ging nooit een kroeg in.) In maart 1955 verschenen 19 van deze foto's in Life, maar pas nadat de redactie een correspondent erop uit had moeten sturen om gedetailleerde bijschriften te maken. Want daar had Lange zich niet om bekommerd: voor haar was iedere foto simpelweg representatief voor het Ierse landleven, aldus samensteller Gerry Mullins in zijn inleiding. [NRC Handelsblad, 18mei1996]
Aan de jaren waarin ze voor de legendarische Farm Security Administration de erbarmelijke omstandigheden op het Amerikaanse platteland vastlegde, hield Dorothea Lange niet alleen een handvol memorabele foto's over (zoals die beroemde Migrant Mother met haar twee kinderen), maar ook een grote interesse voor traditionele boerengemeenschappen. En sinds ze in 1937 'The Irish Countryman' van de antropoloog Conrad Arensberg had gelezen, stond Ierland bovenaan haar lijst van te bezoeken plaatsen. Pas in september 1954 kwam het ervan, en reisde ze zes weken door het aan de westkust gelegen County Clare, samen met haar oudste zoon Daniel en met een na lang zeuren verkregen opdracht van Life op zak. Ze maakte zo'n 2400 (zwart-wit) foto's waaronder deze twee van de schoenmakerij in het stadje Ennis. Samen met zo'n honderd andere zijn ze terug te vinden in Dorothea Lange's Ireland, het boek waarin voor het eerst een keuze uit haar enigszins vergeten Ierse foto's is bijeengebracht. Het is een tamelijk idyllisch maar gevarieerd beeld dat Lange schetst: landschappen en dorpspleintjes, verweerde koppen en verweerde huizen, het werk op de akkers en de alledaagsheid rond de turfgestookte haard, en natuurlijk de onvermijdelijke zondagse gang naar de kerk. (Slechts één ding verzuimde Lange, schrijft zoon Daniel in zijn bijdrage aan het boek: zijn moeder ging nooit een kroeg in.) In maart 1955 verschenen 19 van deze foto's in Life, maar pas nadat de redactie een correspondent erop uit had moeten sturen om gedetailleerde bijschriften te maken. Want daar had Lange zich niet om bekommerd: voor haar was iedere foto simpelweg representatief voor het Ierse landleven, aldus samensteller Gerry Mullins in zijn inleiding. [NRC Handelsblad, 18mei1996]