Nederlandse galeriehouders hebben goed verkocht op Paris Photo, de internationale fotobeurs die zondag zijn deuren sloot. De grote belangstelling voor Nederlandse foto's is blijvend, is de verwachting.
Het was galeriehouder Hannie Loerakker nog nooit overkomen: iemand die in tranen uitbarstte toen bleek dat de aankoop van een kunstwerk niet door kon gaan. "Ik wist niet dat mensen dat konden." Het overkwam haar afgelopen zondag, op de slotdag van de fotografiebeurs Paris Photo. Loerakker presenteerde er de verstilde, op het schilderwerk van Vlaamse primitieven geïnspireerde portretten van Désirée Dolron. "Er is maar een beperkt aantal afdrukken beschikbaar, en ik kon de vraag niet aan. Toen heb ik een bordje met `Sold Out' neergezet. Toen die mevrouw merkte dat dat serieus was, kwamen de waterlanders." Loerakker is "zeer enthousiast" teruggekeerd van de vierdaagse beurs, die zondag werd afgesloten en die volgens de organisatie 40.000 bezoekers trok. Ook de twaalf andere op de beurs aanwezige Nederlandse galeriehouders zijn overwegend positief.
Op Paris Photo werd door honderd galeries uit twaalf landen fotografie gepresenteerd, variërend het vroeg-19de-eeuwse werk van pioniers als Henry Fox Talbot en Charles Nègre tot hedendaagse gedigitaliseerde kunstwerken. De contemporaine Nederlandse fotografie kreeg er speciale aandacht. Op uitnodiging van de organisatie vormden zes galeriehouders in een gezamenlijke stand het zogeheten `statement', waarin internationaal opvallende fotografie onder de aandacht wordt gebracht. In het 'statement' werd naast het werk van Dolron ook fotografie getoond van Lidwien van de Ven, Marnix Goosens, Frank van der Salm, Risk Hazenkamp en Pris de Rome-winnares Elspeth Diederix.
Cokkie Snoei van de gelijknamige Rotterdamse galerie zegt "zeer tevreden" te zijn: ze verkocht vijftien geënsceneerde zelfportretten van Risk Hazenkamp. "Ik heb zelden zoveel verkocht op een beurs." Het was de eerste keer dat Snoei op Paris Photo vertegenwoordigd was en haar verwachtingen waren gespannen. "Iedere galerie moest werk van één kunstenaar presenteren. Zo'n solotentoonstelling is natuurlijk risicovol. Slaat het niet aan, dan zit je voor aap." Snoeis enthousiasme wordt gedeeld door Emmo Grofsmid van de Rotterdamse MK galerie. Grofsmid, ook voor het eerst op de beurs, toonde de doelbewust wazige architectuurfoto's en haarscherpe interieurs van Frank van der Salm. "Er zijn er tien verkocht en er ligt nog een handvol opties, onder meer van grote fotografie-instellingen in Toulouse en Lausanne. Een uitstekend resultaat."
Ook galeriehouders die al eerder op de beurs waren, reageren overwegend positief. Martin Rogge van de Utrechtse Flatland galerie, niet opgenomen in het 'statement', spreekt van zijn "beste beurs ooit". "Ik heb veel verkocht en veel belangstelling gekregen van buitenlandse musea." Volgens Rogge schept het jaarlijks terugkeren op de beurs vertrouwen bij potentiële klanten: "Dan kun je niet alleen werk verkopen van gevestigde fotografen als Erwin Olaf, maar ook van een beginnend fotograaf als Corinne Hörmann." Galeriehouder Willem van Zoetendaal, evenmin opgenomen in het 'statement', is iets voorzichtiger. "Ik vond de beurs tammer dan voorgaande jaren. Ik ben niet ontevreden, maar mensen zijn met kopen wel voorzichtiger geworden."
Over de houdbaarheid van het Nederlandse succes maken de galeriehouders zich weinig zorgen. De belangstelling van dit jaar zal ook volgend jaar naklinken, is de eensluidende mening. Het belang van het 'statement' mag best gerelativeerd worden, vindt Hannie Loerakker. "Die hele beurs was elke dag druk, en er waren maar weinig mensen die de status van het statement begrepen. Het ging ze om de foto's, niet om waar ze vandaan kwamen."