De Franse regering
heeft aan twee gidsen in Chamonix een concessie gegeven voor het zoeken naar
goud op een gebied van 36 ha in de Chardonnet-groep in het massief van de Mont
Blanc. Hier hebben zij in augustus op een hoogte van 3000 meter een klompje goud
ter grootte van een vuursteentje van een sigarettenaansteker gevonden, aldus
meldt The Times. Zij zijn van plan weer naar goud te gaan zoeken, wanneer de
sneeuw is gesmolten.
De Alpen zijn rijk aan goud maar het is over het algemeen
vermengd met bergkristallen. Het goud dat door de gidsen is gevonden, is
buitengewoon rijk. De ader, die zeer onregelmatig is wordt geschat op een
lengte van 200 meter.
In het massief van de Mont Blanc is sedert het begin van
de achttiende eeuw goud gevonden. Jacques Balmat, de gids die het eerste de
Mont Blanc heeft beklommen, heeft ook al naar goud gezocht en is op een van
deze expedities in 1834 verdwenen.
Het
staat in een krantenknipsel op de vloer van de winkel voor liefhebbers van
waardevol oud papier. Het is vergeeld, het is vast uit een boek gevallen.
Welk?
Die, daar, die?
Nee,
deze is het: A. den Doolaard, De groote verwildering. Kijk maar: een
hoofdstuk getiteld Jacob Balmat steelt een berg.
Het
krantenartikeltje is niet gedateerd. Ook staat er niet op geschreven uit welke
krant het geknipt is. Gezien dat citeren van The Times zal het geen
sufferdje zijn geweest. Maar wat lezen we daar op de achterkant? Wat voor
rokken zullen we van het voorjaar in de winkels vinden? Hollandse rokken à la
Dior natuurlijk!
Even
zoeken.
Jacob?
Ah, Jacques Balmat, de eerste man op de top van de Mont Blanc. Augustus
1786, hij was 24. Nadien werd het een gewoonte als je de verhalen mag geloven.
Op
14 juli 1811, tiende geslaagde poging, was ie samen met Marie Paradis. Zo werd
zij de eerste vrouw op de top van de Mont Blanc. Marie Paradis! Je zou
toch denken.... Zo'n naam alleen al.... Maar nee, tevergeefs zoeken we
haar in de literatuur.
Wel
gevonden: Alexandre Dumas, ook die ging ooit met Balmat mee. De eerste
schrijver op de Mont Blanc misschien? In 1834 schreef ie er een boek over.
Nu
lezen we bij Den Doolaard: ‘Hij nam den reiziger bij de hand, en zei rustig:
Wij zijn nu bijna op de Col de Balme. Indien Mijnheer Dumas de oogen sluiten
wil dan zal ik Mijnheer over de pashoogte naar een plek voeren, waar het
uitzicht grooter is dan hier. Maar Mijnheer moet mij beloven de oogen gesloten
te houden, vanwege de verrassing.’
Ja,
dat heeft die Den Doolaard mooi verzonnen.
In
1834, Dumas publiceerde zijn Impressions de voyage: En Suisse, viel Balmat
in een gletsjerspleet. Inderdaad, 72 jaar. Op zoek naar goud, zeggen de
verhalen, ook in The Times. Verder vermelden de verhalen dat zijn lichaam
nimmer werd teruggevonden.
Nu
is er een Balmat-pleintje, er staat een standbeeld, de rechterarm wijst de weg
naar De Berg. Weer terug in Chamonix zijn we dan.
Chamonix - Den Doolaard heeft daar jaren gewoond.
Waar de twee gidsen met hun goudzoekersconcessie gebleven zijn, geen mens die het weet.
Chamonix - Den Doolaard heeft daar jaren gewoond.
Waar de twee gidsen met hun goudzoekersconcessie gebleven zijn, geen mens die het weet.
-----
Hoedje
van papier verschijnt
onregelmatig en wordt geschreven naar aanleiding van vondsten in de voorraad waardevol
oud papier van antiquariaat Berger & de Vries in Groningen.
Hoedje van papier verschijnt (nog) niet op papier.
Aflevering
15: mei 2011