Op reclamefoto’s schijnt altijd de zon. Want
waar de zon schijnt, straalt de toekomst.
Maar hier en nu even niet. De hele ochtend al
is het grijs. En dat zal het ook de rest van de dag blijven. Vanaf het einde
van de middag tot laat in de avond zal het motregenen. Maar dat weet je nu nog
niet. Nu is het nog maar rond het middaguur. De laatste dag van februari.
Slotstuk winter, straks pas voorjaar.
Station Europapark wordt er een beetje
sikkeneurig van. De overkapping laat de schouders hangen, de steunpilaren
rillen. Reizigers verstoppen zich in kraag en muts.
Spiksplinternieuw is het station aan de
spoorlijn tussen Groningen en Zwolle (en alles daartussen, en verder). Zo nieuw
zelfs dat het nog niet af is. Links en rechts nog hekken, muurtjes die dienen
afgewerkt, draden die dienen verbonden. Er wordt nog
kranig aan grondverzet
gedaan.
Toch is het, zon of geen zon, al een
alleraardigst stationnetje. Modern ook. Wat vandaag de dag betekent:
aardetinten, kunsthout, bijpassende kleuraccentjes. Een zitkuil uit de jaren
zeventig (v.d.v.e.), de oergezellige woonprogramma’s op de tv van nu - denkt u
daar maar aan.
Vanaf het perron kun je fijn een rondje
kijken. De bedeesde oude woonwijk Helpman. De fonkelend nieuwe kantoortorens
van de IB-groep. Het onderkomen van de gemeentelijke dienst Sociale Zaken en
Werkgelegenheid, nog in aanbouw naast het spoor. De architectonisch
verantwoorde nieuwbouw in De Linie. Het Euroborg-stadion en de woontoren
ernaast. De Mediacentrale, daar, in de turbinehal van de voormalige
stadsenergiecentrale.
De Boumaboulevard langs het stadion oogt als
een grootsteeds allee. Een scheutje fantasie erbij en je waant je aan de oevers
van de Maas, op de Kop van Zuid in Rotterdam. Of, met nog iets meer goede wil,
naast een bouwput in Berlijn of in een hoekje van de London Docklands. Waarom
niet?
Op welk moment je je het best even wil
voorstellen: een kabelbaan. Vanaf hier langs die boulevard, dan linksaf bij de
Europaweg, richting UMCG en centrum, eindpunt bij het Forum aan de Grote
Markt.
De flyover.
‘Milieuvriendelijk, duurzaam en stiller dan elk
ander vervoerssysteem.’
‘Efficiënt, flexibel en relatief goedkoop.’
‘Een attractie met een hoge fun-factor.’
Zegt de Stichting Flyover Groningen, een club
met veel ondernemers. De club heeft een brochure gemaakt. Kans voor
Groningen heet-ie, hij staat ook op het wonderweb. Veel foto’s natuurlijk: van
Londen en Singapore, van Lissabon en Koblenz. Want daar hebben ze al een
kabelbaan. Net als in New York, Rio de Janeiro, Barcelona, Keulen. Dus waarom
hier niet?
En ja hoor, op alle foto’s schijnt de zon. De
toekomst straalt.
Dat New York 9,5 miljoen inwoners kent, Rio 6
en Singapore 5 - dat is voor de kniesoren.
Dus waarom zou ik dan nog toevoegen dat Groningen er amper 200.00 heeft?
Het idee is niet nieuw. Want kijk, daar is al
een rapportje uit 2006, ook op het wonderweb. Over de missing link
tussen Groninger binnenstad en Europapark gaat het. Over duurzame
vervoersoplossing en leefbare binnenstad. Over drie tussenstations
of vijf. En dat zo’n kabelbaan best kan, in 2011 kan-ie klaar zijn.
Maar nee, in 2011 was het dus zelfs nog een
jaartje wachten op de brochure van de kabelbaanclub. Al die tussenliggende
jaren ging het vooral over de tram. De tram die er niet kwam.
Nieuwe ronde nieuwe kansen, moet u maar
denken.
De gemeente Groningen heeft inmiddels een Quick
Scan laten uitvoeren. Een vlugge inventarisatie. Ze maar: natte vingerwerk.
Zou kunnen, zegt de scan. Maar let op de
regeltjes, de tarieven van het openbaar vervoer, de hoogspanningsmasten, de
kwetsbare gasleidingen onder de grond. Let ook op de haken en de ogen.
Dertig miljoen, schat de scan. En dat een
kaartje 1,50 gaat kosten. Tenminste, als er 7700 reizigers per dag reizen.
Anders wordt het prijziger.
En natuurlijk: de procedures. Want de mensen
langs en onder de route willen vast niet in de toekomst wonen. Die willen nu
wonen en geen gedoe boven hun hoofd. Die denken aan storm en een gondeltje dat
losraakt. Aan ramen die worden opengedraaid, rotzooi die naar beneden komt. En
ze denken aan hun privacy - onbespied willen ze elkaar kunnen beminnen en
slaan, hun bord leeg eten of een boek lezen. Er wordt vast veel aan grondverzet
gedaan.
De kabelbaanclub zetelt op de Grote Markt 23.
Wie het opzoekt op Google Maps en streetview inschakelt komt terecht voor het VVV-kantoor. Het kantoor dat
er niet meer is, want: gesloopt voor de bouw van het Forum.
Tegen de lantaarnpaal voor de deur van het
verdwenen kantoor staat een mooi bord. Ook verdwenen natuurlijk, maar ook nog mooi te zien.
Er staat iets op het bord. Huisvlijt, de letters staan schots en
scheef. Maar leesbaar zijn ze wel: Rond Ritten Met Koets Of Paarden Tram.
Hoeveel een ritje kost staat er niet. Of koets
of tram station Europapark aandoen evenmin.
Kijk - het bord baadt in een heerlijk
voorjaarszonnetje.
------------
Grondverzet verscheen op papier in het tijdschrift Noorderbreedte [2/2013]
Het was de tweede aflevering in de rubriek Nu
dit weer.
De fotografie werd verzorgd door Marieke Kijk
in de Vegte.