Scenario's


Voor ons, de buitenstaanders, begint het verhaal met een rood-wit plastic lint. Wij wandelen naar ons werk, we doen een boodschap of een ommetje. Of misschien willen we nog voor het einde van de ochtend wel even langs de dames van plezier. En dan zien we ze bezig, de agenten met hun rood-witte lint.

In de Torenstraat knopen ze het vast aan een regenpijp, dan met een slinger om de paal van het verkeersbord op de hoek van de Schoolholm naar het Gedempte Zuiderdiep waar ook weer een verkeersbord staat en een plakzuil en vandaar kan het andere uiteinde mooi vast aan een hekje. Zo bakenen ze een perkje af. 

Wij, de buitenstaanders, mogen daar niet in. De agenten zeggen het  er maar even bij. En ja, dat er iets aan de hand is inderdaad, jazeker., jazeker. Maar verder niks.

We horen en lezen het nog wel, zeggen ze. Of we zien het op tv misschien.

Vrijdag 16 september is het. Een mooie, zonnige dag waarop het zachtjes waait zodat het rood-witte lint op en neer deint als een bootje aan de oever van het Zuidlaardermeer. Maar daar zijn we niet. We zijn in Groningen.

Voor de agenten begon het natuurlijk anders. In dit geval: met een telefoontje. Dat er een man ligt in een portiek. Een man die niet beweegt. Een man die misschien wel dood is. Die inderdaad dood blijkt. Vermoord.
En dan is er ook een naam. Nico Leeuwe.

Volgens velen een vriendelijke sociale man, voor velen een bekend gezicht. Die boodschappen deed voor de prostituees in de Nieuwstad. Wiens werkdag meestal vlak na de middag begon. Die vaak at bij een van de prostituees in de rosse buurt. Die niet een vaste plek had om zijn maaltijd te nuttigen. Verzorger en fokker van katten, bezoeker van de thuiswedstrijden van FC Groningen en zo nu dan en dan van een sauna. Drager van kleding met daarop beeltenissen van poezen. Die graag pochte over veel geld te beschikken. Die het uitleende en rente vroeg. Die 65 jaar was.
Maar  dat alles leren wij, de buitenstaanders, pas later. Door de  website van de politie bijvoorbeeld.
En wat hij die het niet weet ook kan opzoeken: dat de Nieuwstad het verlengde is van de Torenstraat, daar waar de portiek is waar Nico Leeuwe gevonden werd.

Nee, er is geen afdruk van een schoen met een uniek profiel, twee paar zijn er hier verkocht, afgerekend met een pinpas, eigenaars dus te achterhalen, ondervraging, opgelost.
Nee, er is geen haar waarvan het DNA-spoor leidt naar een handelaar in damesvlees die van niks weet en het kettinkje is-ie kwijtgeraakt en dat klopt want gejat door de schoonmaker van zijn damesvleeswinkeltjes die de pest aan hem heeft gekregen en schulden bij Nico en zo, twee vliegen met de klap van één mes, dossier gesloten.
Nee dus. Niks dat vlotjes in drie kwartier - onderbroken door reclameblokken - kan worden afgerond.
Daarom verzinnen de agenten een list. Wij, de buitenstaanders, mogen helpen. We mogen scenario’s insturen waarin we schrijven wat wij denken dat er is gebeurd. Ook die staan op de website, lees maar. Al bijna honderd zijn het er inmiddels.

Ik zoek het in de hoek van de leningen. Een vrouwenhandelaar die wraak heeft genomen. Dat een of meerdere pooiers angst wilden zaaien door hem te vermoorden. Dat hij met prostituees, waar hij klusjes voor deed, seks had. En dat zo’n pooiertje alleen of met vrienden er serieus werk van heeft gemaakt. Misschien wist hij dingen waarmee hij chanteerde. Of er is iets gebeurd waar verder niemand iets van weet zoals vrouwen lastig vallen. Die andere 2 komen er snel aan.. met tape.. eerst zijn mond snoeren.. snel vastbinden. Met bijvoorbeeld een knuppel, of zoiets. Dat Nico homoseksueel is. Omdat hij diensten voor prostituees verleende waar pooiers jaloers op waren. Daar hebben jullie natuurlijk al aan gedacht. Volgens mij kwam hij in die tijd ook nog wel eens bij een gokgelegenheid. Dat lijkt te duiden op een verandering in het plan. Misschien viel hij wel op minderjarige? We hebben te maken met iemand die het leuk vond te zien dat Nico pijn had. De stoorfactor Nico is het stilzwijgen opgelegd! Deed een bondage spelletje al dan niet door opzet. Dan is het vrij aannemelijk dat het om een paspoort zou kunnen gaan. Een grappig bedoelde belediging zou al voldoende kunnen zijn. Waar ik benieuwd naar ben, zijn al zijn katten er nog. Maar het feit dat het slachtoffer in de buurt is gevonden en niet is ‘verdwenen’ wil ook iets zeggen. Of het is net andersom gegaan.

Zomaar wat willekeurig gekozen regeltjes. Je zet ze achter elkaar en ze maken vanzelf weer een nieuw verhaal.
Nee, niemand oppert  een hopeloze, romantische, brandende liefde. Niemand heeft het over de samenloop van omstandigheden die toeval heet of over het deinen van een bootje op het Zuidlaardermeer.
Moord en doodslag, het brengt altijd weer de slechtste gedachten in de mens naar boven.

Op de dag van zijn begrafenis werd de kist met Nico Leeuwe langs de ramen in de Nieuwstad gereden. Er werden bloemen geworpen. Wij, de buitenstaanders, zagen het op de foto in de krant.
In de scenario’s wordt ook daar trouwens met geen woord over gerept.

----

Scenario’s verscheen op papier in aflevering 374 [december 2011] van het tijdschrift Kijk op het Noorden